باشگاه خبری فراساحل: «نیروی دریایی یک نقیصه داشت که دارد برطرف می‌شود. این نقیصه عبارت بود از احتیاج و اتکای تخصصی‌اش به خارج از مرزهای این کشور، به‌خصوص به جاهایی که از لحاظ تفکر و ایمان اسلامی هیچ‌گونه ارتباطی با کشورما نداشتند؛ یعنی مثلا عمدتا به آمریکا و نه به یک کشور اسلامی و نه حتی به یک کشور شرقی» (27/10/1361).
«شما که ارتشی هستید؛ شما که سر و کارتان با جنگ است؛ شما که روی دریا زندگی می‌کنید؛ یا در ارتباط با دریا هستید؛ شما که در برخورد با توطئه‌های مستقیم ابرقدرت‌ها جزء اولین منازلی هستید که ملت ایران می‌بایست در آن‌ها از خود دفاع کند؛ بسیار خوب؛ پس چه بهتر که این فداکاری، این بذل، این نثار و ایثار در راه چیزی باشد که ارزشش از همه چیز بیشتر است؛ ارزشی مافوق ارزش‌های دیگر است و آن عبارت است از اسلام عزیز و انقلابی که بر مبنای اسلام انجام گرفته است. این از همه چیز عزیزتر است؛ همه چیز در دل این و در محدوده این معنا می‌یابد و ارزش پیدا می‌کند. ملی‌گرایی، میهن‌دوستی و غیره که همه ارزش‌های ما هستند و به آن‌ها معتقدیم، در واقع در محدوده این چارچوب‌های عالی است که ارزش واقعی و نهایی خود را می‌یابند. برویم به سمت ایثار کردن هرچه بیشتر در این راه‌ها» (27/10/1361).
«باید همه نیروها در راه خدا، در راه اسلام و در راه انقلاب حرکت کنند؛ حرکتی که آینده این کشور وابسته به آن است و این سرزمین عزیز؛ این مرزهای محترم و مقدس و میلیون‌ها انسانی که در این مرزها زندگی می‌کنند، روشنایی روز خود و تاریکی شب بدخواهان خود را با چنین حرکتی و با این جهت‌گیری می‌توانند بدست آورند» (27/10/1361).
«سعی کنید در نیرو مومن بپرورید؛ مومن‌پروری کنید؛ مومن‌ها را تشویق کنید. البته مومن‌ها هم حواسشان جمع باشد و توجه کنند که این‌جا ارتش است؛ نظم و نظام را به‌ هوای مومن بودن، به هم نریزند؛ اما ایمان‌پروری، اخلاص‌پروری و راستی‌پروری انجام بگیرد؛ این هم درمورد مسئله گزینش» (27/101361)
«روی ابتکار و جوشش فکری و فنی داخلی تکیه کنید. دست به سوی دیگران، تا آنجا که  می‌شود، دراز نکنید و اگر جایی محتاج دیگران شدید، کشوری را که با شما  هم‌کیش است، هم‌سنت است، هم‌فرهنگ است و یا نزدیک است، ترجیح بدهید بر آن کشوری که با اندیشه شما، با فرهنگ شما و با دین شما فرسنگ‌ها فاصله دارد، مگر وقتی که امکان نداشته‌ باشد و مجبور شوید بروید سراغ کسی که از شما دور است. این مراتب را مراعات کنید»(27/10/1361).